คอล ซือเนอ เด็ตลุฟ แบร์ยสเตริม (สวีเดน: Karl Sune Detlof Bergström; 10 มกราคม 1916 – 15 สิงหาคม 2004) เป็นนักชีวเคมีชาวสวีเดน อดีตคณะกรรมการผู้บริหารสมาคมโนเบลในปี 1975[1] ผู้รับรางวัลลุยซา กรอส ฮอร์วิตซ์ จากมหาวิทยาลัยโคลัมเบีย ร่วมกับเบ็งต์ อี. ซอมูเอิลซ็อน และรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ ร่วมกับเบ็งต์ อี. ซอมูเอิลซ็อน และจอห์น อาร์. เวน ในปี 1982 จากการค้นพบพรอสทัลแกลนดินและสารที่เกี่ยวข้องแบรย์สเตริมได้รับการเลือกตั้งเป็นสมาชิกของราชบัณฑิตยสถานวิทยาศาสตร์สวีเดนในปี 1965 และขึ้นมาดำรงตำแหน่งประธานราชบัณฑิตยสถานในปี 1983 และในปี 1965 ยังได้รับการเลือกตั้งให้เป็นสมาชิกของราชบัณฑิตยสถานวิศวกรรมศาสตร์สวีเดน เขาได้รับเลือกเป็นสมาชิกกิตติมศักดิ์สำหรับชาวต่างชาติของบัณฑิตยสถานศิลปะและศิลปศาสตร์อเมริกันในปี 1966[2]เขาแต่งงานในปี 1943 กับมัย แกร์นันต์ (Maj Gernandt)[3] มีบุตรชายด้วยกันหนึ่งคน คือ รือริก เรียนแควร์นา (Rurik Reenstierna) ต่อมาแบร์ยสเตริมได้มีความสัมพันธ์นอกสมรสกับการิน แปโบ (Karin Pääbo) นักเคมีชาวเอสโตเนีย มีบุตรชายด้วยกันหนึ่งคน คือ สวันเตอ แพบู ผู้ซึ่งในปี 2022 ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์เช่นกัน[4] บุตรทั้งสองของเขาเกิดในปีเดียวกัน คือปี 1955 และรือริกเพิ่งจะทราบว่ามีน้องชายต่างมารดาก็ในราวปี 2004[5]